مثل ساحل آرام باش تا مثل دریا بی قرارت باشند
ین بار می خواهم از تو بگویم از تو که در کرانه ی عالم،یگانه ای . از تو که به من عشق بخشیدی و آموختی دوست داشتن را . پروردگار من ! آنگاه که نام تو را بر زبان می آورم ،لحظه های غبار زندگیم آکنده می شود از شمیم خوش بودنت ! قلب بی تابم رنگ تو را می گیرد و وجودم سرشار از وجود توست . بی نیاز ترین ! آن هنگام که دست خواهشم را ملتمسانه به سویت دراز می کنم،خوب می دانم معبود من سخاوتمند تر از آن است که لطافت دست یاریگرش را از من دریغ کند . مهربانا ! آن زمان که می ستایمت و با تو سخن می گویم،حس غروری متواضعانه مرا به تو پیوند می زند .... پیوندی ناگسستنی تر از پیوند ماه و مهر . ...
نویسنده :
پروانه
11:42